ประวัติของพระสังกัจจายน์
พระสังกัจจายน์ หรือนิยมเรียกกันว่าพระสังกัจจายน์โพธิสัตว์ มีรูปลักษณะเป็นพระพุทธรูปอ้วน หน้าตาสดใสร่าเริง ยิ้มแย้มแจ่มใส บุตรของพราหมณ์ตระกูลกัจจายนะ ผู้เป็นปุโรหิต (ที่ปรึกษา) ของพระเจ้าจัณฑปัชโชต ในกรุงอุชเชนี เดิมท่านชื่อว่า “กัญจนะ” เพราะมีรูปร่างลักษณะงามสง่า มีเสน่ห์แก่ผู้พบเห็น เมื่อเจริญวัยขึ้น ได้เรียนจบไตรเพท คือ คัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ของศาสนาพราหมณ์ เมื่อบิดาถึงแก่กรรมแล้วได้ดำรงตำแหน่งปุโรหิตแทนบิดา
ครั้งหนึ่งพระเจ้าจัณฑปัชโชต รับสั่งให้ปุโรหิจกัจจายนะไปกราบทูลอาราธนาพระบรมศาสดาสู่กรุงอุชเชนีของพระองค์ เมื่อปุโรหิจกัจจายนะเดินทางไปถึงก็รีบเข้าเฝ้า และฟังพระธรรมเทศนาจนบรรลุเป็นพระอรหันต์ พร้อมกราบทูลขออุปสมบทเป็นภิกษุ เมื่อได้อุปสมบทแล้ว จึงได้กราบทูลอาราธนาพระบรมศาสดาเสด็จสู่กรุงอุชเชนี แต่พระบรมศาสดารับสั่งให้พระสังกัจจายน์ไปเอง พระเจ้าจัณฑปัชโชต และชาวเมืองก็จะเกิดศรัทธาเหมือนกัน
ด้วยเหตุที่พระสังกัจจายน์มีรูปร่างสง่างาม และรูปลักษณ์ละม้ายกับพระผู้มีพระภาคเจ้า ทำให้เกิดปัญหาและความเข้าใจผิดอยู่บ่อยๆ พระองค์จึงอธิษฐานจิตเนรมิตรร่างกายให้มีรูปร่างอ้วนท้วม ท้องป่อง ตัวต่ำเตี๊ย ดังที่เห็นกับอยู่ในปัจจุบันนี้
พระสังกัจจายน์ อรหันต์แห่งความอุดมสมบูรณ์
พระสังกัจจายน์ นิยมเคารพบูชากันอย่างแพร่หลาย เชื่อกันว่าใครที่กราบไหว้บูชาจะได้รับแต่โชคลาภ ความอุดมสมบูรณ์ มั่งมีศรีสุข มีปัญญาเฉียบแหลม มีแต่ความเจริญรุ่งเรือง ใครเห็นก็มักจะชื่นชมรักไคร่
คาถาบูชาพระสังกัจจายน์
(ท่องนะโม 3 จบ) นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
กัจจายะนะ มะหาเถโร เทวะตานะระ ปูชิโต โสระโห ปัจจะยาทิมหิ มะหาลาภัง ภะวันตุ เม ลาเภนะ อุตะโมโหติ โสระโห ปัจจะยาทิมหิ มะหาลาภัง สัพพะลาภา สะทาโสตถิ ภะวันตุ เม
